วันพุธที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

NC Part:8

NC Part:8


“อืม ปล่อยได้แล้วฉันจะไปอาบน้ำ” อี้ฟานถอนหายใจอย่างพ่ายแพ้กับมุขออดอ้อนของอีกฝ่าย


“ให้เลย์ช่วยอาบมั้ย?” จมูกโด่งรั้นกดสูดดมกลิ่นกายที่คละเคล้าไปด้วยกลิ่นบุหรี่และน้ำหอม


“ไม่กลัวฉันปล้ำรึไง” ร่างหนาหมุนตัวเข้าหาและสวมกอดตอบร่างบางกว่า


“ถ้ากลัวผมคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้” ตอบพร้อมสายตาที่ท้าทาย




เดี๋ยวได้รู้ว่าการเล่นกับราชสีห์อย่างอี้ฟานจะได้ผลลัพธ์ออกมาเป็นยังไง...





สายน้ำที่ว่าเย็นกลับไม่สามารถดับความร้อนแรงของสองร่างที่เล้าโลมกันในอ่างน้ำไม่ได้เลย ริมฝีปากหวานกดจูบทั่วใบหน้าหล่อเหลาก่อนเลื่อนกลับเข้าหาริมฝีปากอุ่นชื้นที่พร้อมสนองรสจูบแสนเร่าร้อน


“อื้อออ” เสียงหวานครางผะแผ่ว อกบางแอ่นตัวรับสัมผัสจากฝ่ามืออุ่นที่ลูบไล้ปะป่ายทั่วตัวขาวที่คุกเข่าอยู่เหนือคนร่างสูง


ทั้งคู่ยังคงแลกเปลี่ยนหยาดน้ำหวานให้กันจนแทบลืมหายใจ นิ้วเรียวยาวของอี้ฟานไล้วนรอบเส้นทางสุขเรียกความเสียวให้แผ่ซ่านไปทั่วร่างจนอี้ชิงแทบทรุดตัว


“คริส..ย..อย่าแกล้ง”อี้ชิง ผละริมฝีปากออกมาต่อว่าคนที่ทำให้เขาเสียวจนอยากจะกรีดร้องกับปลายนิ้วที่ผลุบโผล่ในช่องทางหลัง ไม่รุกล้ำไม่ลากผ่านเหมือนจงใจกลั้นแกล้งให้อี้ชิงต้องการใจจะขาด


“เลย์ไม่ชอบหรอ?”




กึก!




ความต้องการที่เกิดจากมารยาชะงักงันกับเสียงแหบพร่าที่กระซิบไถ่ถามกลับ อู๋อี้ฟานเรียกชื่อเล่นของเขาดั่งกำลังเปิดใจให้เขาแล้วจริงๆ


นัยน์ตาพราวระยับด้วยหยาดน้ำจ้องมองตาคมที่มองตอบ ความรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดกระชากใจที่เยือกแข็งให้หลอมละลายด้วยไฟของอี้ฟาน




หรืออี้ชิงกำลังแพ้ภัยตัวเอง...




“ช..ชอบสิ” ตอบรับเสียงเครือหวานก่อนเริ่มบทเล้าโลมครั้งใหม่ด้วยความรู้สึกที่ต่างไป จูบที่เคยทำไปเพราะต้องจูบแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่ออกมาจากใจจริง มือเนียนนุ่มที่เคยลูบไล้กายหนาเพราะต้องทำกลับเปลี่ยนเป็นกระทำเพราะต้องการ


ร่างเนียนละเอียดถูกปรับเปลี่ยนให้หันหลังเข้าหาอกกำยำ ปลายจมูกของอี้ฟานกดสูดดมความหอมตามลำคอขาวก่อนฝากฝังรอยรักทั่วเนื้อผ่อง มือหนาข้างหนึ่งคอยหยอกเย้าปรนเปรอแกนกายสวยส่วนอีกข้างสอดใส่นิ้วเข้าไปเบิกทางขยายช่องคับแน่นให้คุ้นชิน


“ฮึก..อ..คริส..เลย์เสียว..อ๊ะ!!” ครางเสียงสั่นกับการถูกปรนเปรอจากอีกฝ่าย


“ฉันเข้าไปได้รึยัง?” เอ่ยขออนุญาตทั้งที่สามารถทำได้หากอยากทำ แต่อี้ฟานไม่อยากฝืนใจคนรักเหมือนครั้งแรกที่เขามีอะไรกัน


“เข้ามาสิ...” อี้ชิงยกสะโพกกลมกลึงรอคอยแกนกายอีกฝ่ายสอดใส่เข้ามาในตัวเขา


“คริสรักเลย์นะครับ”




ครืน!!!




พังหมดแล้ว..ใจที่เคยแข็งแกร่งพังทลายลงไปในพริบตาเพราะคำว่ารักจากคนที่ทำเขาเจ็บมาตลอดสี่ปี
อี้ชิงแพ้อย่างราบคาบ..




“ค..คริส..อ๊าาา!!!” ยังไม่ทันจะได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใดตอบ สิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่กว่าเรียวนิ้วดึงจะติที่หลุดลอยกลับมารับรู้ความเป็นจริงที่สุขสม


อี้ฟานสอดใส่ตัวตนแล้วกดร่างเนียนนุ่มให้กลืนกินมันเข้าไปจนสุด นิ่งค้างรอคอยเวลาที่ร่างบางคุ้นชินกับกายเขาก่อนค่อยๆขยับสวนร่างกายที่กดตัวลงมาพร้อมรับศึก


“อ่ะ..อือออ..ล..เลย์” ครางอย่างพอใจกับบทรักที่ร่างเพรียวเป็นฝ่ายควบคุมเกม


“อื้อ..สะ..เสียว” ความรู้สึกสะท้านปนจุกกับแรงกระแทกที่สวนกระทบจุดกระสันจนตัวงอเกร็งใกล้ปลดปล่อย


“เลย์..อย่าเกร็ง” กัดฟันครางต่ำแทบขาดใจกับแรงตอดรัดจากช่องทางแคบ


“คริส..ล..เลย์ไม่ไหว..อ๊าาา!!!” เอ่ยพูดแทบไม่เป็นคำก่อนความอดทนจะสิ้นสุดลง ร่างโปร่งเอนตัวพึงอกแกร่งหายใจหอบเครือหลังก้าวผ่านจุดสูงสุด


“ไม่รอฉันอีกแล้ว” พูดเหมือนแง่งอนพลันจับพลิกกายขาวให้นอนพิงกับขอบอ่างแล้วสอดใส่ตัวตนกลับเข้าไปอีกรอบ


“อ๊ะ!!” เจ้าของร่างที่ถูกรุกล้ำผวานิดๆ จากอารมณ์ในกายที่หมดไปแต่อี้ชิงก็ทนเจ็บเพื่อให้อีกคนได้ปลดปล่อย ร่างขยับที่ถี่รัวไม่รอให้เจ้าของร่างได้คุ้นชินอย่างคราแรกส่งผลให้ร่างขาวเนียนสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์ของอี้ฟานอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดอี้ฟานก็กลั่นน้ำสวาทจากตัวเขาเข้าสู่กายอีกคน


“อ่ะ..อือออ” พึงพอใจหลังปลดปล่อยก่อนลืมตามองร่างสะคร่าที่ช้อนตามองเขาอย่างหวานฉ่ำ แขนเรียวโอบรอบคอของอี้ฟานพลางกดคอเขาให้โน้มลงรับจูบจากร่างบาง


ไม่จะเป็นต้องสื่อสารออกมาเป็นคำพูดอี้ฟานก็รับรู้จากการกระทำได้ว่า

จางอี้ชิงเริ่มเทใจให้เขาแล้ว...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น